Jagiellonowie
Władysław II Jagiełło
1386 – 1434
Władysław II Jagiełło był najdłużej panującym królem w historii Polski. Zasiadał na tronie przez 48 lat! Po wstąpieniu na tron polski przez małżeństwo z młodą królową Jadwigą w 1386 roku, zjednoczył królestwa Polski i Litwy oraz ochronił obie ziemie przed atakami Krzyżaków. Siły polskie i litewskie wygrały bitwę pod Grunwaldem w 1410 roku. Od tamtej pory datę wygranej bitwy pamięta każde polskie dziecko z lekcji historii i każdy Polak, kiedykolwiek by nie żył i gdziekolwiek by nie mieszkał.
Krzyżacy należeli do zakonu wojskowego, który został sprowadzony na tereny dzisiejszej północnej Polski, aby pomóc księciu mazowieckiemu w obronie jego terytoriów przed Prusakami. Zakon szybko stał się silną siłą militarną, kontrolował ziemie, na które został zaproszony i stworzył własne państwo krzyżackie. Chciał rozszerzać swoją działalność na coraz większe terytoria, budząc strach przed atakami na sąsiednie miasta i wsie.
Władysław III Warneńczyk
1434 – 1444
Został królem Polski po śmierci swojego ojca Władysława II Jagiełły w wieku 10 lat, a przez następne cztery lata krajem rządziła Rada Królewska. Zginął w bitwie pod Warną w wieku zaledwie 20 lat, ale jego ciała nigdy nie odnaleziono, dlatego kolejny król Polski został koronowany dopiero po trzech latach.
Kazimierz IV Jagiellończyk
1447 – 1492
Wielu historyków chwali Kazimierza Jagiellończyka za obronę kraju i Konfederacji Pruskiej przed Zakonem Krzyżackim. Po długiej i kosztownej wojnie trzynastoletniej (1454-1466) Kazimierz i Związek Pruski pokonali Zakon Krzyżacki. W drugim traktacie pokojowym w Toruniu (1466) Polska odzyskała panowanie nad Pomorzem, uzyskała część ziem pruskich wraz z Malborkiem i Warmią oraz zobowiązała wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego do złożenia hołdu królowi polskiemu. To wielkie zwycięstwo na zawsze zapisze się w historii Polski.
Jan I Olbracht
1492 – 1501
Jan I Olbracht, syn Kazimierza IV Jagiellończyka, panował jako król Polski w latach 1492-1501.Pozytywnym aspektem jego rządów było utrzymanie, a nawet powiększenie granic kraju, który był stale zagrożony przez sąsiadów ze wschodu i przez Krzyżaków. Poniósł jednak wielką klęskę w 1497 roku podczas wyprawy na podbój Mołdawii, gdzie wielu jego rycerzy straciło życie. Inną smutną konsekwencją tej wojny były jego starania o uzyskanie poparcia szlachty dla kampanii mołdawskiej. Szlachta wynegocjowała z królem ustawy w ramach których mieszczanie nie mogli stać się właścicielami ziemskimi, a chłopi byli przywiązani do ziemi w majątkach ziemskich zwanych „folwarkami”. Ten feudalny system pańszczyzny był nie tylko niesprawiedliwy wobec chłopów, którzy żyli i funkcjonowali przez wiele lat w bardzo trudnych warunkach, ale także na wiele sposobów ograniczał wzrost i rozwój miast, zwłaszcza w porównaniu z tymi, które rosły i rozwijały się w Europie Zachodniej.
Aleksander Jagiellończyk
1501 – 1506
Aleksander Jagiellończyk rządził tylko przez pięć lat, ale w tym krótkim czasie był odpowiedzialny za podpisanie ustawy sejmowej w 1505 r. zwanej Aktem Nihil Novi, która miała konsekwencje dla polskiej polityki na wiele lat. Zgodnie z ustawą Nihil Novi nowe prawa mogły być wprowadzane tylko wtedy, gdy zostały uzgodnione przez króla, senat i izbę poselską. Oznaczało to, że król nie mógł wydawać ustaw bez zgody szlachty!
Zygmunt I Stary
1506 – 1548
Polscy królowie są często znani i kojarzeni z wydarzeniami, które w znaczący sposób ukształtowały polską historię. Pamiętacie Krzyżaków, z którymi Polska często toczyła wojny przez okres prawie 200 lat? Poprzednik Zygmunta Starego, król Kazimierz IV Jagiellończyk nadal walczył z Krzyżakami, bo mimo wielkiego zwycięstwa wojsk polskich i litewskich w bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku, nadal okupowali oni Pomorze Gdańskie, Ziemię Chełmińską i Warmię. Dopiero po wojnie trzynastoletniej (1454 – 1466) i pokoju toruńskim w 1466 roku ziemie te wróciły do Polski. Zakon krzyżacki został rozwiązany, a jego ziemie stały się państwem znanym jako Księstwo Pruskie.
Zygmunt II August
1548 – 1572
Zygmunt II August był jedynym synem Zygmunta I Starego, więc było dość oczywiste, że zostanie kolejnym królem Polski i Księstwa Litewskiego. Ale królowa Bona, jego matka, była tak przerażona tym, co mogłoby stanąć na przeszkodzie, że dzięki jej staraniom został obwołany królem w wieku 10 lat! kiedy jego ojciec był zdrowy i żył i rządził jeszcze przez wiele lat.
Anna Jagiellonka
1575 – 1587
Anna jeszcze jako dziecko nie wiedziała, że spośród pięciorga dzieci Zygmunta I Starego i królowej Bony to właśnie ona zostanie koronowana na króla Polski na Wawelu. Jej brat Zygmunt II August zmarł, a nowo wybrany król Henryk Walezy uciekł z Polski, by objąć tron we Francji. W 1575 roku Anna Jagiellonka miała 50 lat, ale nie była wcześniej zamężna, więc możliwe było zaaranżowanie małżeństwa między nią a węgierskim księciem ze szlacheckiego rodu Báthory. W 1575 roku Anna Jagiellonka i Stefan Batory zostali koronowani na Wawelu na króla i królową Polski. Anna jako ostatni potomek dynastii Jagiellonów, otrzymała tytuł królewski. W ten sposób, podobnie jak w czasach królowej Jadwigi i króla Jagiełły, Polska miała nie jednego, ale dwóch królów na tronie.
